Deze foto;
Verkeerssurveillant Rien Smits kan de verleiding niet weerstaan : in het Porsche-uniform zit hij op een BMW K100LT. Vlak achter hem, in de korte mouwtjes, staat collega John van den Brink. Achter het stuur van de Porsche Martin van der Graaf. Rechts in beeld is nog net de voorkant van de BMW van motorsurveillant Rob Amesz alias meester Kwel te zien.
De motorsurveillant op de civiele motor is vermoedelijk Paul Oussoren.
Dit specifieke voertuig;
Datum afgifte deel 1 kentekenbewijs : 22-02-1991.
Voertuignummer politie technische dienst : 50.9111.
Inzet voor de afdeling Motorsurveillance (A.M.S.).
Aanvang inzet voor de AVD : 01-03-1991. Afvoer uit de AVD-vloot : 01-03-1994.
Deze fiets werd bereden door motorsurveillant Paul Oussoren.
Dit type voertuig (technische gegevens);
De BMW K100LT (Luxus Tourer) werd in een totaal aantal van 14.899 stuks geproduceerd van 1986 tot 1991. De 100LT had een vier cilinder vloeistof gekoeld motorblok in lijn (cilinders naast elkaar gelegen) en vijf versnellingen. Deze motorfiets leverde 90 PK en had een topsnelheid van 215 kilometer per uur. Het eigen gewicht zonder AVD-opbouw bedroeg 263 kilogram.
Het verschil met het type K100RT was dat de K100LT voorzien was van het zogenaamde Nivomat-veersysteem dat zich automatisch aan de belasting van de motorfiets aanpaste, een comfortzadel en met ingang van 1988 ook ABS.
De AVD kreeg de K100LT voor het eerst geleverd in 1991.
Op alle AVD-motoren van het K-type werden valbeugels bij de kuip en schuin onder het zadel gemonteerd.
De K100LT-motoren van de AVD hadden een witte stroomlijn (“kuip”) die deels oranje bestickerd was en ze werden met één statisch type ruit geleverd.
De blauwe flitsers werden nu vóór de spiegels gemonteerd terwijl achterop de motor een in hoogte verstelbaar zwaailicht prijkte.
De 100LT’s hadden een mobilofoon aan boord met een spreeksleutel bij het linker handvat op het stuur.
Alle K100LT’s die vanaf februari 1991 in de AVD-vloot kwamen hadden twee mobilofoons (Stornophone) gemonteerd onder de ruit. Één ervan voor contact met de Alexcentrale in Driebergen en één voor onderling contact.
Ten behoeve van luchtherkenning vanuit de dienstheli’s was op de bovenzijde van de mobilofoonkist in zo groot mogelijke cijfers het roepnummer geplakt. Aan de achterzijde van deze kist was het nummer eveneens, iets kleiner, weergegeven.