Deze foto;
Dit zien we tegenwoordig niet meer. Twee motorsurveillanten van de Groep Motorsurveillance (GMS), waaronder Guido van Rooijen (rechts in beeld), begeleiden een zogenaamd HBL, hoog-breed-lang, transport naar de bestemming.
Dit specifieke voertuig;
Datum afgifte deel 1 kentekenbewijs : 29-11-1988.
Inzet voor Afdeling Motorsurveillance (A.M.S.).
Deze Alex 1612 werd bereden door AVD-motorsurveillant Guido van Rooijen (“Kale Arie”). In 1989 overkomt hem op deze motorfiets een zeer zwaar motorongeval. Na een periode van revalidatie stapt van Rooijen wederom op een BMW-motor van de AVD. Zijn volgende Alex 1612. Van Rooijen verlaat de dienst en spoort samen met AVD-archivaris Lex Goumare zijn motor op, haalt deze terug uit Frankrijk en bouwt deze Alex 1612 helemaal terug naar De originele dienstoutfit.
Dit type voertuig (technische gegevens);
De BMW K100RT (Reise Tourer) werd in een totaal aantal van 22.335 exemplaren geproduceerd van 1984 tot 1989. De 100RT had een 988 CC vier cilinder vloeistof gekoeld motorblok in lijn (cilinders naast elkaar geplaatst) en vijf versnellingen. Deze motorfiets leverde 90 PK en had een topsnelheid van 215 kilometer per uur. Het eigen gewicht zonder AVD-opbouw bedroeg 253 kilogram.
De AVD kreeg de K100RT geleverd van 1986 tot en met 1990. Op alle AVD-motoren van het K-type werden valbeugels bij de kuip en schuin onder het zadel gemonteerd.
De K100RT-motoren van de AVD hadden een oranje gespoten stroomlijn (“kuip”). Deze fietsen werden geleverd met twee types ruit op de stroomlijn. De exemplaren met de opleverjaren 1986 en 1987 waren voorzien van een fraai gestroomlijnde variant met een spoilertje. Hoewel mooi om te zien bood deze ruit matig weerstand tegen de elementen. Als oplossing leverde BMW kleine kegjes die tussen de kuip en de ruit geschroefd konden worden waardoor de ruit iets meer rechtop kwam te staan. De BMW 100RT’s die van 1988 tot en met 1991 werden uitgeleverd hadden alle een minder fraai ogende rechter opstaande ruit die de motorsurveillanten beter beschermde tegen weerinvloeden.
De opbouw van de blauwe optische signalen op de BMW K100RT kende twee varianten. Bij de eerste series waren kleine blauwe flitsers gemonteerd op de valbeugels naast de stroomlijn en achter de mobilofoonkist. Bij latere modellen werden deze blauwe flitsers vervangen door wat grotere zwaailichten die op dezelfde plek gemonteerd bleven. Deze lampen hadden als nadeel dat het binnenwerk zeer gevoelig was voor vuil en pekel.
De 100RT’s hadden een mobilofoon van het merk Teletron aan boord. Bij de eerste leveranties was de mobilofoon nog niet met een snoer verbonden aan een headset in de helm. Later wel. Alle exemplaren hadden een spreeksleutel bij het linker handvat op het stuur.
Ten behoeve van luchtherkenning vanuit de dienstheli’s was op de bovenzijde van de mobilofoonkist in zo groot mogelijke cijfers het roepnummer geplakt. Aan de achterzijde van deze kist was het nummer eveneens, iets kleiner, weergegeven.